Pedagogika 04-AG-UKW-PED-ST2
Wykłady:
Zmiany społecznego kontekstu edukacji i ich implikacje dla teorii i praktyki pedagogicznej. Demokracja, gospodarka rynkowa, pluralizm polityczny i kulturowy, otwarcie na wpływy kulturowe i cywilizacyjne świata a kondycja pedagogiki polskiej końca XX wieku. Podstawowe kwestie edukacyjne w zmienionym kontekście społeczno-kulturowym. Tendencje w szkolnictwie zorientowanym rynkowo oraz zorientowanym demokratycznie (prorozwojowo). Możliwości edukacji a globalne problemy przyszłości. Współczesne filozofie i ideologie edukacji. Fazy myślenia w teorii i praktyce pedagogicznej od ortodoksji poprzez heterodoksję do heterogeniczności. Od paradygmatu edukacji adaptacyjnej do krytyczno-kreatywnej. Tradycyjna a liberalno-postępowa filozofia edukacji. Ideologia „romantyzmu”, transmisji kulturowej, progresywna, ich epistemologiczne składniki (analiza porównawcza). Praktyczne implikacje istniejących filozofii i ideologii edukacji. Problemy edukacyjne w perspektywie wybranych teorii psychologicznych i socjologicznych - analiza i interpretacja wybranych teorii (np. teoria potrzeb Maslowa i Obuchowskiego, teoria kształcenia Brunera, psychospołeczna teoria tożsamości Eriksona, koncepcja inteligencji emocjonalnej Golemana i inne).
Konwersatoria:
Podstawowe pytania pedagogiczne w perspektywie racjonalności adaptacyjnej, emancypacyjnej i hermeneutycznej. Pytania o istotę i funkcje edukacji, o jej możliwości i ograniczenia, pytania o istotę wychowania i jego cele. Wychowanie, edukacja, socjalizacja. Pseudowychowanie. Paradygmat edukacji podmiotowej, podstawowe założenia. Między podmiotowością a przedmiotowością w edukacji, koncepcja „nowego indywidualisty”. Pytania o relacje między podmiotami edukacji. Rekonstrukcje wybranych pedagogii: metoda wychowania bez porażek T. Gordona, Pedagogika serca M. Łopatkowej, Pedagogia M. Montessorii, Pedagogia P. Petersena (do wyboru). Skuteczność pracy pedagogicznej, istota skuteczności, przedmiot pomiaru, miary skuteczności. Warunki skuteczności pracy pedagogicznej nauczyciela. Szkoła wyższa jako przestrzeń rozwoju młodzieży akademickiej. Przesłanki przeobrażeń funkcji i zadań szkolnictwa wyższego. Kierunki i tendencje przemian. Możliwości rozwojowe w toku studiów. Nauczyciel akademicki, student w relacjach interpersonalnych. Problematyka kształcenia pedagogów i nauczycieli na poziomie akademickim – kontrowersje, dylematy, polemiki.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Doktorant zna terminologię używaną w pedagogice i rozumie jej źródła stosowana na oznaczenie przedmiotu badań pedagogiki. Ma wiedzę o rozwoju i miejscu pedagogiki w systemie nauki oraz o jej powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi. Ma wiedzę o rodzajach więzi społecznych i o rządzących nimi prawidłowościach. Potrafi wykorzystywać wiedzę pedagogiczną do opisu, wyjaśniania i interpretacji zdarzeń, procesów i mechanizmów obecnych w obszarze pedagogiki. Potrafi poprawnie wypowiadać się w mowie i piśmie na tematy dotyczące wybranych zagadnień pedagogicznych. Potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną o procesach i dyskursach edukacyjnych w celu analizowania praktyki społecznej. Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności oraz możliwości zastosowania jej w pracy zawodowej.
Literatura
Literatura podstawowa:
Gutek G. L., 2003. Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji. Gdańsk.
Hejnicka-Bezwińska T., 2008. Pedagogika ogólna. Warszawa.
Kwieciński Z., Śliwerski B. (red.), 2004. Pedagogika. Podręcznik akademicki. Warszawa.
Rubacha K., 2008. Metodologia badań nad edukacją. Warszawa.
Hejnicka-Bezwińska T., 2000. O zmianach w edukacji. Konteksty, zagrożenia i możliwości. Bydgoszcz.
Kubinowski D, M. Nowak (red.), 2006. Metodologia pedagogiki zorientowanej humanistycznie. Kraków.
Literatura uzupełniająca:
Malewski M., 2010. Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w andragogice. Wrocław.
Leppert R., 2002. Pedagogiczne peregrynacje. Studia i szkice o pedagogice ogólnej i kształceniu pedagogów. Bydgoszcz.
Kruger H., 2005. Wprowadzenie w teorie i metody badawcze nauk o wychowaniu. Gdańsk.
Rubacha K. (red.), 2008. Konceptualizacje przedmiotu badań pedagogiki, Kraków.
De Tchorzewski M. (red.), 1998. Współczesne konteksty wychowania. Bydgoszcz 2002.
Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania. Kraków.
Hejnicka – Bezwińska T., 1995. Edukacja- kształcenie-pedagogika (rozdz. kształcenie w zakresie pedagogiki na poziomie akademickim), Kraków.
Czerepaniak – Walczak M., 2005. Pedagogika u schyłku czy u progu? – dylematy i pytania o współczesne nauki o wychowaniu i kształceniu pedagogów. W: Ewolucja „ogólności” w dyskursach pedagogicznych. T. Hejnicka – Bezwińska i R. Leppert (red.), Bydgoszcz.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: