Użytki zielone w krajobrazie 04-AK-UZK-SP5
Wykłady:
Specyfika, typy i rozmieszczenie zbiorowisk trawiastych w świecie, Europie i w Polsce. Rolnicze, przyrodnicze i krajobrazowe znaczenie użytków zielonych. Wpływ czynników abiotycznych i biotycznych na walory krajobrazowe i wartość estetyczną łąk i pastwisk. Biologia roślin łąkowych. Różnorodność typologiczna i florystyczna zbiorowisk łąkowych. Ocena pokrywy roślinnej na podstawie zróżnicowanych form morfologicznych roślin. Sposoby użytkowania. Ekonomiczne i organizacyjne aspekty utrzymania, odtworzenia i zaplanowania wielogatunkowych zbiorowisk łąkowo-pastwiskowych jako kompozycji rolniczo-krajobrazowej. Zasady doboru komponentów do mieszanek siewnych na różnorodne stanowiska z uwzględnieniem systemów produkcji rolniczej i z zachowaniem walorów krajobrazowych. Rola programów rolnośrodowiskowych uwzględniających zbiorowiska łąkowe i ich wpływ na walory estetyczne krajobrazu.
Ćwiczenia:
Morfologia roślin łąkowych. Gospodarczy podział roślinności łąkowo-pastwiskowej. Charakterystyka morfologiczna, biologia, warunki siedliskowe i znaczenie gospodarcze około 40 gatunków, w tym 25 traw, 7 bobowatych oraz wybranych gatunków z rodzajów turzyca, wełnianka, sit i skrzyp. Zioła i chwasty łąkowo-pastwiskowe. Kolorystyka roślinności i aspekty barwne zbiorowisk łąkowych. Projektowanie mieszanek siewnych na dla zróżnicowanych warunków siedliskowych i przy różnej intensywności ich eksploatacji. Ćwiczenia w terenie na stanowiskach łęgowych, bagiennych, gradowych i pobagiennych.
Efekty kształcenia
Student posiada wiedzę o roli ekosystemów łąkowych w środowisku przyrodniczym, ich znaczeniu krajobrazowym, zróżnicowaniu przestrzennym w zależności od warunków glebowo-klimatycznych i skutkach antropopresji na ich wartość przyrodniczą. Ma wiedzę w zakresie budowy traw, turzyc i innych rodzin botanicznych reprezentowanych w ekosystemach łąkowych, poznaje ich morfologię, różnice międzyrodzajowe i międzygatunkowe. Posiada wiedzę w o funkcjonowaniu zbiorowisk roślinnych, a także zależnościach między środowiskiem i czynnościami życiowymi roślinności łąkowo-pastwiskowej. Zna i rozumie zasady naprawy zdegradowanego krajobrazu poprzez wkomponowanie w środowisko wielogatunkowych zbiorowisk roślinnych. Posiada umiejętność inwentaryzacji ekosystemów łąkowych poprzez wykorzystanie znajomości kilkudziesięciu gatunków traw, turzyc, ziół, chwastów i na tej podstawie podejmowania działań naprawczy ch wobec elementów krajobrazu wymagających odnowy lub przebudowy.Posiada wrażliwość kulturową i przyrodniczą niezbędną w zachowaniu i projektowaniu otoczenia z wykorzystaniem naturalnych siedlisk łąkowych i pastwiskowych, jest świadom sprzecznych potrzeb użytkowników tych terenów, posiada zdolność świadomego ich wykorzystania wynikającego z relacji człowieka z przyrodą.
Literatura
Literatura podstawowa:
Falkowski M., 1986: Łąkarstwo i gospodarka łąkowa, PWRiL W-wa. Kozłowski S., Goliński P., Swędrzyński A. 1998: Trawy w barwnej fotografii i zwięzłym opisie ich specyficznych cech. Wyd. Literackie Parnas.
Mynet M., Prończuk M., Prończuk S., 2010: Piękny Trawnik, MULTICO W-wa.
Nawara Z. 2006. Flora Polski - Rośliny łąkowe. MULTICO W-wa.
Rogalski M. Łąkarstwo, 2004: Kurpisz Poznań.
Literatura uzupełniająca:
Domański P. 1999. Poradnik dla użytkowników łąk i pastwisk. Poznań.
Skrypty do ćwiczeń z łąkarstwa, Akademie Rolnicze.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: