Nanobiotechnologia w produkcji żywności 04-NB-NPZ-SP6
Wykłady:
Wybrane aspekty zastosowania nanotechnologii w produkcji żywności. Nanomateriały oraz metody ich produkcji. Nanorozproszenia typu: nanokapsułki, micele, pęcherzyki bimolekularne tzw. liposomy, emulsje, mikrosfery, matryce biopolimerowe. Nanokapsułkowanie składników żywności. Nanoemulsje – wytwarzanie i zastosowanie. Bakteriobójcze i grzybobójcze właściwości nanokoloidów metali i ich możliwości zastosowania w produkcji żywności. Aplikacje bezpośrednie poprzez ukierunkowane dostarczanie składników produktów oraz właściwości odżywczych, kontrola struktury produktu. Aplikacje pośrednie: stosowanie sensorów w opakowaniach do monitoringu statusu odżywczego i mikrobiologicznego produktu, jak również stanu podczas produkcji, transportu i sprzedaży, kontrola wilgotności i szczelności gazowej w opakowaniu, powierzchnie aktywne opakowań, blokada światła UV. Kreowanie żywności interaktywnej i spersonalizowanej, jadalnych powłok, uwalnianie substancji chemicznych z opakowań, zastosowania w produkcji żywności funkcjonalnej. Zalety oraz zagrożenia towarzyszące nanotechnologii Negatywne aspekty stosowania nanocząsteczek w żywności: toksyczność i alergie.
Ćwiczenia:
Nanokonserwacja żywności, badanie możliwości zastosowania nanocząstek srebra jako konserwantów żywności. Wpływ srebra i tlenku cynku na kiełkowanie mikroorganizmów. Ekstrakcja i oznaczanie cennych pod względem odżywczym substancji roślinnych. Pozyskiwanie materiału do ekstrakcji wtórnych metabolitów. Oznaczanie ilościowe i jakościowe wybranych wtórnych metabolitów (spektrometria i techniki rozdziału substancji: chlorofile, karoteny, ksantofile, antocyjany). Metody ekstrakcji karotenoidów i antocjanów z marchwi i kultury kalusa marchwi, chlorofilów , karotenoidów i antocyjanów z papryki.
Przeciwutleniacze i metody pomiaru aktywności przeciwutleniającej. Oznaczania całkowitej zawartości związków fenolowych w surowcach i produktach roślinnych metodami spektroskopowymi. Oznaczanie zawartości witaminy C w żywności.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zdefiniować procesy nanobiotechnologiczne stosowane w produkcji żywności, zna ich znaczenie, potrafi określić ich wpływ na kształtowanie właściwości organoleptycznych i odżywczych produktu końcowego. Student zna aspekty prawne i etyczne żywności nanobiotechnologicznie przetworzonej. Po zakończeniu przedmiotu student jest w stanie określić jakość produktów nanobiotechnologicznie przetworzonych, potrafi zastosować procesy z zakresu biotechnologii w celu pozyskania określonych cech produktu lub też substancji stosowanych w produkcji żywności. Po zakończeniu przedmiotu student jest świadomy pochodzenia i znaczenia żywności nanobiotechnologicznie przetworzonej. Student jest przygotowany do poszerzania wiedzy w zakresie nowoczesnego zastosowania nanobiotechnologii w produkcji żywności lub jej składników czy opakowań.
Literatura
Literatura podstawowa:
Bednarski W., Repsa A. (2003): Biotechnologia żywności. WNT, wyd. 2 popr., W-wa.
Świderski, F. (red.), Waszkiewicz-Robak, B. [et al.] (2003): Towaroznawstwo żywności przetworzonej: technologia i ocena jakościowa. Wyd. 2, Wyd. SGGW – Warszawa, 501 s.
Pijanowski, E., Dłużewski, M., Dłużewska, A., Jarczyk, A. (2006): Ogólna technologia żywności. Wyd. 8, WNT Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
Dłużewski, M., Chuchlowa, J, Krajewski, K., Kamiński, W. (2007): Technologia żywności. 1, Wyd. 5, WSiP Warszawa.
Woźny A., Przybył K. 2007. Komórki roślinne w warunkach stresu. Komórki In vitro. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań. Tom II.
Malepszy S. 2009. Biotechnologia roślin. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: