Nawożenie roślin leczniczych 04-ZIF-NRL-SP3
Wykłady:
Ogólne zasady współczesnego rolnictwa zgodne z ideą zrównoważonego rozwoju. Żyzność gleby i jej zasobność w składniki pokarmowe. Charakterystyka właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych różnych typów gleb uprawnych. Rodzaje sorpcji glebowej, właściwości buforowe gleb. Problem zakwaszania gleb. Źródła i rola materii organicznej w agrosystemach. Zawartość, źródła, przemiany oraz procesy prowadzące do uruchamiania, immobilizacji i strat makro- i mikroskładników w glebach użytkowanych rolniczo. Fizjologiczna rola makro - i mikroskładników. Potrzeby pokarmowe i nawozowe roślin zielarskich. Ogólne zasady racjonalnego nawożenia roślin w aspekcie uwarunkowań ochrony środowiska. Kryteria jakości roślin zielarskich i innych gatunków o działaniu leczniczym. Nawożenie na tle innych czynników agrotechnicznych determinujących wielkość i jakość plonu roślin zielarskich. Asortyment i właściwości nawozów mineralnych, naturalnych, organicznych, regulatorów odczynu gleb oraz biostymulatorów. Nowoczesne technologie nawożenia roślin zielarskich, uwzględniające wyróżniki prozdrowotnej jakości plonu i wymogi ochrony środowiska. Nawożenie jednorocznych i wieloletnich roślin zielarskich. Współrzędna uprawa ziół i specyfika ich nawożenia. Nawożenie roślin zielarskich w alternatywnych systemach rolnictwa. Efektywność i opłacalność nawożenia ziół. Zasady Kodeksu Dobrej Praktyki Rolniczej w odniesieniu do nawożenia roślin zielarskich. Aspekty prawne stosowania nawozów mineralnych i naturalnych w agrotechnice roślin zielarskich.
Ćwiczenia:
Oznaczanie właściwości sorpcyjnych i wskaźników charakteryzujących zakwaszenie gleb użytkowanych rolniczo. Oznaczanie kwasowości czynnej, wymiennej i hydrolitycznej, określenie potrzeb wapnowania. Oznaczanie i ocena wskaźników determinujących żyzność gleb użytkowanych rolniczo ze szczególnym uwzględnieniem zawartości węgla organicznego, azotu ogółem i jego form przyswajalnych (N-NH4+ i N-NO3–).
Oznaczanie zawartości N, P, K i Mg w oborniku i gnojowicy. Obliczanie dawki obornika i gnojowicy na podstawie struktury zasiewów i wyliczonego bilansu materii organicznej w gospodarstwie. Ustalenie dawki i terminu stosowania nawożenia naturalnego obliczanie ilości wprowadzonego N, P i K z wyliczoną dawką nawozów na podstawie uzyskanych wyników, zgodnie z zaleceniami dyrektywy azotanowej. Oznaczanie zawartości przyswajalnych form fosforu i potasu w glebie metodą Egnera-Riehma, magnezu metoda Schachtschabela oraz wybranych mikroelementów. Klasyfikacja gleb do odpowiedniej klasy zasobności oraz ustalanie potrzeb nawozowych na podstawie uzyskanych wyników.
Oznaczanie zawartości azotu (obliczanie zawartości białka ogólnego), fosforu, potasu i mikroelementów w nasionach, liściach oraz w zielu i ocena ich jakości. Określanie potrzeb pokarmowych badanych roślin zielarskich. Zapoznanie z asortymentem nawozów dolistnych. Analiza jakościowa i ilościowa nawozów wieloskładnikowych. Obliczenia efektywności i opłacalności nawożenia na wybranych przykładach roślin zielarskich.
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2018/19Z: | W cyklu 2021/22Z: | W cyklu 2019/20Z: | W cyklu 2020/21Z: |
Efekty kształcenia
Student ma podstawową wiedzę w zakresie nawożenia roślin zielarskich dostosowaną do środowiska przyrodniczego, środków produkcji stosowanych w rolnictwie oraz jakości produktów zielarskich. Potrafi zdefiniować i ocenić wpływ czynników naturalnych i antropogenicznych (nawożenie) na wielkość i jakość plonu roślin zielarskich oraz na stan środowiska glebowego.Ma wiedzę na temat wpływu nawożenia roślin zielarskich na jakość ich plonu i właściwości gleby. Zna systemy zapewnienia jakości i bezpieczeństwa na polowym etapie produkcji ziół. Potrafi wykorzystać metody, technikę i oprogramowanie informatyczne do pozyskiwania wiedzy oraz oceny warunków produkcji roślin zielarskich. Potrafi obserwować i interpretować warunki i zjawiska przyrodnicze w powiązaniu z jakością ziół i wnioskować o ich leczniczym wykorzystaniu. Zna czynniki i zjawiska determinujące wielkość i jakość produkcji zielarskiej. Potrafi wykorzystać znajomość zasad nawożenia oraz ogólnej technologii uprawy roli i roślin w celu optymalizacji produkcji zielarskiej i zakładania ogrodów roślin leczniczych. Posiada umiejętność optymalizowania nawożenia roślin zielarskich i innych gatunków o właściwościach leczniczych. Potrafi podejmować prawidłowe decyzje dotyczące produkcji zielarskiej w określonych warunkach gospodarstwa rolnego. Wykazuje związek pomiędzy właściwościami surowców zielarskich a metodami ich produkcji.
Absolwent potrafi ocenić skutki ekologiczne prowadzonej działalności rolniczej. Ma świadomość konieczności ciągłego dokształcania i doskonalenia w zakresie zielarstwa i fitoterapii oraz krytycznej oceny posiadanej wiedzy.
Literatura
Literatura podstawowa:
Kołodziej B. (red), 2010. Uprawa ziół. PWRiL.
Rumińska A., Suchorska K., Węglarz Z. 1985. Rośliny lecznicze i specjalne. Podstawy agrotechniki. SGGW-AR, Warszawa.
Grzebisz W. Nawożenie roślin uprawnych. Podstawy nawożenia. Cz. I. 2008. PWRiL.
Grzebisz W. Nawożenie roślin uprawnych. Nawozy i systemy nawożenia. Cz. II. 2008. PWRiL.
Literatura uzupełniająca:
Źródła internetowe według wyboru studenta.
Monografie, podręczniki, artykuły naukowe i inne opracowania dotyczące agrotechniki ziół – według uznania.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: