Agroekologia i ochrona środowiska 04-RO-AIOS-NP4

Wykłady:
Podstawowe pojęcia ekologiczne. Charakterystyka poszczególnych elementów i ocena stanu agrocenozy. Organizacja i struktura populacji. Procesy populacyjne (rozrodczość, śmiertelność). Układy ekologiczne. Fitosocjologiczne metody badań, analizy i klasyfikacji zbiorowisk pól uprawnych i użytków zielonych. Bioindykacja stanu środowiska. Relacje człowiek – środowisko. Przepływ energii i materii w agroekosystemie, wydajność fotosyntetyczna. Bank nasion jako źródło zróżnicowania gatunkowego agrocenoz. Zróżnicowanie siedlisk produkcyjnych. Produkcja pierwotna pól uprawnych w porównaniu z innymi typami ekosystemów. Układy ekotonowe w krajobrazie rolniczym – miedze zadrzewienia śródpolne, ściana lasu – możliwości fitomelioracji. Ochrona powietrza, wody i gleby. Strategia ochrony i kształtowania środowiska rolniczego, jego przekształcenia i możliwości ograniczenia negatywnych skutków.

Ćwiczenia:
Agrofitocenoza – jej specyfika związana z działalnością człowieka. Agroekologiczne metody oceny środowiska. Wpływ czynników pogodowych na kształtowanie się warunków środowiska w agrofitocenozie. Ocena warunków środowiska na podstawie bioindykacji (Ellenberg, Zarzycki). Wskaźniki diagnostyczne bioindykacji, zakres tolerancji, optimum ekologiczne. Znaczenie gatunków charakterystycznych w zbiorowisku roślinnym. Charakterystyka zbiorowiska roślinnego (agrocenozy). Struktura roślinności (formy życiowe, wysokość, kwitnienie). Cele założenia i wpływ podstawowych systemów produkcji rolniczej na środowisko. Wskaźniki struktury gatunkowej agrocenoz w systemach produkcji (wskaźnik różnorodności biologicznej, równomierności, dominacji, podobieństwa). Historia kształtowania siedlisk użytków rolnych (typy siedliskowe lasu). Oznaczenie kompleksów rolniczej przydatności gleb na podstawie cech siedliskowych i gatunków chwastów. Oznaczenie siedlisk użytków zielonych na podstawie cech fizjonomicznych. Ochrona gruntów rolnych zagrożonych erozją. Zadrzewienia śródpolne w krajobrazie rolniczym.