Agroekologia i ochrona środowiska 04-RO-AIOS-SD2
Wykłady:
Podstawowe pojęcia ekologiczne. Charakterystyka poszczególnych elementów i ocena stanu agrocenozy. Organizacja i struktura populacji. Procesy populacyjne (rozrodczość, śmiertelność). Układy ekologiczne. Fitosocjologiczne metody badań, analizy i klasyfikacji zbiorowisk pól uprawnych i użytków zielonych. Bioindykacja stanu środowiska. Relacje człowiek – środowisko. Przepływ energii i materii w agroekosystemie, wydajność fotosyntetyczna. Bank nasion jako źródło zróżnicowania gatunkowego agrocenoz. Zróżnicowanie siedlisk produkcyjnych. Produkcja pierwotna pól uprawnych w porównaniu z innymi typami ekosystemów. Układy ekotonowe w krajobrazie rolniczym – miedze zadrzewienia śródpolne, ściana lasu – możliwości fitomelioracji. Ochrona powietrza, wody i gleby. Strategia ochrony i kształtowania środowiska rolniczego, jego przekształcenia i możliwości ograniczenia negatywnych skutków.
Ćwiczenia:
Agrofitocenoza – jej specyfika związana z działalnością człowieka. Agroekologiczne metody oceny środowiska. Wpływ czynników pogodowych na kształtowanie się warunków środowiska w agrofitocenozie. Ocena warunków środowiska na podstawie bioindykacji (Ellenberg, Zarzycki). Wskaźniki diagnostyczne bioindykacji, zakres tolerancji, optimum ekologiczne. Znaczenie gatunków charakterystycznych w zbiorowisku roślinnym. Charakterystyka zbiorowiska roślinnego (agrocenozy). Struktura roślinności (formy życiowe, wysokość, kwitnienie). Cele założenia i wpływ podstawowych systemów produkcji rolniczej na środowisko. Wskaźniki struktury gatunkowej agrocenoz w systemach produkcji (wskaźnik różnorodności biologicznej, równomierności, dominacji, podobieństwa). Historia kształtowania siedlisk użytków rolnych (typy siedliskowe lasu). Oznaczenie kompleksów rolniczej przydatności gleb na podstawie cech siedliskowych i gatunków chwastów. Oznaczenie siedlisk użytków zielonych na podstawie cech fizjonomicznych. Ochrona gruntów rolnych zagrożonych erozją. Zadrzewienia śródpolne w krajobrazie rolniczym.
Literatura
Literatura podstawowa:
1. Borowiec S., 1981: Agroekologia, AR Szczecin.
2. Dobrzański G., Dobrzańska B., Kiełczewski D., 1997: Ochrona środowiska przyrodniczego, Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko, Białystok.
3. Józefaciuk A., Józefaciuk Cz., 1999: Ochrona gruntów przed erozją, IUNG- Puławy.
4. Markow M., 1978: Agrofitocenologia, PWRiL Warszawa.
5. Misiewicz J., 1999: Przewodnik do zajęć z ekologii. Praca zbiorowa. ATR Bydgoszcz.
6. Prończuk J., 1970: Rolnicza ekologia roślin. PWRiL Warszawa.
7. Wiąckowski S., 1998: Ekologia Ogólna, Oficyna Wydawnicza BRANTA.
Literatura uzupełniająca
1. Falińska K., 1996: Osobnik, populacja, fitocenoza. PWN.
2. Fukarek F., 1965: Fitosocjologia. PWRiL.
3. Kershaw E.K., 2000: Ilościowa i dynamiczna ekologia roślin. PWN Warszawa.
4. Matuszkiewicz W., 2002: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, PWN, Warszawa.
5. Rabotnov T. A., 1985: Fitocenologia. Ekologia zbiorowisk roślinnych. PWN, Warszawa.
6. Scamoni A. 1967. Wstęp do fitosocjologii praktycznej. PWRiL.
7. Wysocki C., Sikorski P., 2002: Fitosocjologia stosowana. Wyd. SGGW.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: